Η κάμαρα μικρή, μικρή και δε χωράς ψυχή μου ζωντανή ψυχή μου ανάστατη. Στο χρόνο ανάλαφρα πηδάς δεν ξέρω για πού πας γίνεσαι εικόνα μαγική, τρισδιάστατη.
Μεγάλη αρχόντισσα ψυχή, εσύ δε φυλακίζεσαι εσύ διαλέγεις τη στιγμή σαν δώρο και χαρίζεσαι, εσύ διαλέγεις τη στιγμή φεύγεις κι εξαφανίζεσαι.
Έλα να σε χαρώ, έλα αν μ' αγαπάς μη με αφήνεις μοναχό γύρω σου να γυρίζω. Θέλω όταν με πονάς σφιχτά να με κρατάς, να `χω ν' απολογούμαι και να `χω να ελπίζω.
Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.
Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.
Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.
Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου Κι από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ' ανταμώσω Δώσ' μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω.