Τέλος

Αυτές οι μέρες είναι οι ομορφότερες για να φωτογραφίσεις την φύση γιατί το φώς του ήλιου φιλτράρεται λέει, από τα σύννεφα και έχει τον κατάλληλο φωτισμό και τις σκιές στα αντικείμενα.
Η Ο. που ήξερα και τώρα πια πέθανε, θα φωτογράφιζε συνεχώς ότι της άρεσε με το κινητό. Θα έπλαθε ιστορίες ανοιξιάτικες, ερωτικές.
Δεν θα κοιμόταν τα μεσημέρια παρά θα λιαζόταν στο μπαλκόνι της πίνοντας φραπεδάκι και ακούγοντας υπέροχες μουσικές. Θα μιλούσε για περασμένες αγάπες με νοσταλγία, θα γκρίνιαζε για την μοναξιά της, για την ψυχή της που θα θελε να πετάξει και για ανεκπλήρωτα όνειρα.

Τι κρίμα που σε λίγο θα της κάνουμε και μνημόσυνο.

Τέλος

Η Ό πέθανε.
Σε λίγο δεν θα την θυμάμαι πιά!

καμία σχέση με την πραγματικότητα

κάθομαι λέει στο παγκάκι, εδώ δίπλα στον Αγ. Φανούριο (βοήθειά μας)..καπνίζω και ακούω μουσική στο ένα μου αυτί, από τα ακουστικά των handsfree διότι το δεύτερο είναι όπως πάντα χαλασμένο...και εκέι που ονειροπολώ από τη μιά μεριά του μυαλού μου γιατί η δεύτερη είναι όπως πάντα χαλασμένη, έρχεται ο πρίγκηπας...Ψηλός, όμορφος, χαμογελαστός..Πάνω σε άλογο. Μαύρο, περήφανο...
Με αρπάζει, που λες και με ανεβάζει στο άτι!

Και καλπάζουμε, καλπάζουμε μακριά από όλα και από όλους...και ανεμίζουν τα μαλλιά μου και χαμογελάω!
και ω!
Ως δια μαγείας δεν κάνω άσχημες σκέψεις!
Και κάποτε φτάνουμε σε έναν πύργο γεμάτο όμορφα πράγματα και μ' αγαπάει, μ' αγαπάει, μ'αγαπάει. Και δεν με πληγώνει ποτέ! Και δεν ξανακλαίω παρά μόνο από χαρά!.....

Εισιτήριο στην τσεπη σου- Παντελής Θαλασσινός

χαχαχαχ

βρε κοίτα που ξαφνικά αρχίζω και γελάω!!! χαχαχαχαααα!χααχαχαχαχ!
μα τι έγινε ξαφνικά καλέ;;; τι τρελλός γέλωτας ειν' τούτος; ανησυχω, σε λέω...4.15 το πρωι και εγώ γελάω σαν τρελαμενη!!!

πονάει η ψυχούλα μου μωρέ...και δεν βρίσκω ένα τραγουδάκι να το εκφράσω...
βοήθεια, μωρέ...βοήθεια

βλάκας!

θέε μου, δωσε μου δύναμη να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου!

αυτον τον βλάκα εαυτό που σκέφτεται όλους τους αλλους εκτός από την πάρτη του! βλάμμενη, βλήμα, βόδι, βουβάλι, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκας, βλάκς, βλάκας...πλούσιο το λέξιλόγιο μου στο γράμμα βήτα...μόλις όμως θυμηθηκα πως στην προηγούμενη ενότητα του αλφα, ξέχασα να γράψω το σημαντικότερο: ..............................................................
................................................................................

αλφα

ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα

αμαρτωλή, απαράδεκτη, ανοητη, ανωμαλη, αδαης, ανεραστη, απελπισμενη, αηδιασμενη, απογοητευμενη, ανασφαλής, ανώριμη, άμυαλη, αδιάφορη, ανύπαρκτη, άκαρδη, ανεγκέφαλη, αμετανόητη, αδιόρθωτη, άυπνη, αλλόκοτη, απίθανα ηλίθια, άρρωστη, αερολόγος, αντιπαθητική...

αύριο θα μάθω και του βου!

Blogerιάνα!

Διαβάζοντας τις δημοσιευμένες αναρτήσεις μου, τελικά νιώθω μια ηρεμία λές και ένα μικρό κομματάκι του πόνου, έφυγε από μέσα μου! Άσε που πολλά από αυτά μου φαίνονται και γελοία και με πιάνει ο γέλωτας, οπότε κάτι καλό βγαίνει και πάλι!!!!


Αγαπημενούλι μου blogουλάκι!
Είσαι το ηρεμιστικό μου στιγμές-στιγμές!

μια Βαλεριάνα περικαλώ!

πηγή: Wikipedia.org

Η βαλεριάνα είναι ανθοφόρο φυτό της οικογένειας Valerianaceae που απαντάται στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Το όνομα "Βαλεριάνα" προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει "υγεία ή δύναμη" και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή.

Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται σαν υπνωτικό, αγχολυτικό και κατευναστικό, μιας και τα έλαια που περιέχει έχουν παρόμοια δράση με τις βενζοδιαζεπίνες. Ο μηχανισμός δράσης της ωστόσο παραμένει γενικά άγνωστος. Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν και σε ασθενείς με επιληψία.

Η βαλεριάνα προσελκύει επίσης τις γάτες και τα ποντίκια. Σε μερικές εκδόσεις του μύθου του "Μαγικού Αυλού", ο γητευτής των ποντικών χρησιμοποιεί βαλεριάνα αντί για φλογέρα.

Έτσι και εγώ λοιπόν, ωσάν ο γητευτής Ταμίνο, του παραμυθιού προσελκύω όλα αυτά τα αηδιαστικά τρωκτικά που στέκονται δίπλα μου

με μισώ γιατί σε άφησα να μου σκοτώσεις την ελπίδα.
φύγε ρε κολώπαιδο!
ούστ!
ΔΕΝ θέλω άλλο να ΣΕ βλέπω!
Μου θυμίζεις τα νιάτα μου και μου ξυπνάς την διάθεση να σου σπάσω την άσπρη και άψογη οδοντοστοιχία σου!
ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ!
(λίαν επιεικώς, διότι πρέπει να σεβαστώ τα τυχόν ανήλικα μάτια που ίσως διαβάσουν αυτό το παραλήρημα)

Σταμάτης Γονίδης- Τις στιγμές που μου πήρες

γιατί;

σε μισώ γιατί μου σκότωσες την ελπίδα πως θαύματα, γίνονται.

Lover Why- Century