σε τεντωμένο σκοινί

μοναξιά που ενώνει καταπιεσμένα συναισθήματα και πόθους απόψε...
ο νους που δεν βρίσκει τροφή πουθενά...
το σώμα που ζητάει το χάδι και πονάει από την απραξία.
η selfie που παραπέμπει στο selfisch και η ματαιοδοξία της ηλικίας μας.
η ανάγκη της επιβεβαίωσης και η κολακία μεταξύ μας.
όλα αυτά και τόσα άλλα στο πεινασμένο μου μυαλουδάκι..

έτσι μπας και ξαλαφρώσω λιγουλάκι...