αφιερωμένο

Not Enough Love- Kosheen

βουτίτσες-2

το παπαγαλίζειν δεν εστί φιλοσοφείν μα διαβάζοντας την προηγούμενη ανάρτηση μου, σκέφτηκα πως η επαφή μου με τα "στοιχειά" της φύσης όπως το νερό κάτι συμβολίζει και να λοιπόν να κάνω λιγουλάκι την έξυπνη με την παρακάτω ιστορία η οποία φυσικά δεν είναι δική μου...
Διαβάζοντας την ιστορία τούτη, σαν να ένιωσα μια αισιοδοξία...Βρε, λες;;;

ΝΕΡΟ:
Το νερό είναι η πρωταρχική και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας. Χαρακτηρίζεται από μια δυναμικότητα και μεταβλητότητα. Εξασφαλίζει μακροζωία, δύναμη, ενέργεια και καλή υγεία. Η θεραπευτικές τους ικανότητες θεωρούνται -στις Βέδες- θαυματουργές. Είναι σύμβολο εξαγνισμού. Το βάπτισμα στο Χριστιανισμό, συμβολίζει την εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα, την απαλλαγή από κάθε τι μολυσμένο. Ταυτόχρονα το πέρασμα μέσα από το νερό συμβολίζει την αναγέννηση, τη νέα αρχή και τη νέα ζωή. Ο Χριστός βαπτίζεται για να δεχθεί το Άγιο Πνεύμα, ενώ η Θέτις βαπτίζει τον Αχιλλέα για να τον κάνει αθάνατο. Ακόμη η βύθιση του σταυρού και η ανάδυσή του συμβολίζει την ανανέωση και ενδυνάμωση της λειτουργίας του. Αντίστοιχα στις 27 Μαρτίου γινόταν το λουτρό σε ποτάμι της Φρυγικής μητέρας, Κυβέλης.

Η λέξη κλειδί για το νερό είναι Ρυθμός και Περιοδικότητα. Και αυτό γιατί το νερό ανακυκλώνει συνεχώς την ενέργεια. Αρκετές είναι οι μορφές που αναδύονται από το νερό (π.χ. Αφροδίτη), αλλά και από την άλλη μεριά είναι σε θέση να καταλύσει και να καταστρέψει κάθε μορφή ζωής. Ο μύθος του κατακλυσμού, υπάρχει σε όλες τις μυθολογίες: Έλληνες, Εβραίοι, Χριστιανοί, Ινδοί, Σουμέριοι, Ιρανοί, Ασσυροβαβυλώνιοι μιλάνε για έναν (ή περισσότερους) κατακλυσμούς που κατέστρεψαν κάθε μορφή ζωής πάνω στη γη. Μέσα στο νερό ενυπάρχουν όλες οι μορφές εν δυνάμει και κάποια στιγμή παίρνουν υλική μορφή.

Η βροχή είναι για πολλούς λαούς το ουράνιο σπέρμα που γονιμοποιεί τη γη και την κάνει να βλασταίνει. Οι Ινδιάνοι Πίμα του Μεξικού μιλούν για μια πολύ όμορφη γυναίκα (τη μητέρα-Γη) που γονιμοποιήθηκε από μια σταγόνα που έπεσε από ένα σύννεφο.

Από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους ο Αναξιμένης είναι αυτός που θεωρεί σαν την πηγή του κόσμου το νερό. Θεωρεί ότι όλα τα όντα και πράγματα υλικά ή μη είναι συμπυκνώσεις-φάσεις του πρωταρχικού ύδατος. Φυσικά δεν εννοεί το φυσικό νερό αλλά μια κατάσταση της φύσης, μια μορφή ενέργειας.

Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, ο Κνεπ, ο αιώνιος κρυμμένος Θεός παριστάνεται με ένα φίδι που βγάζει το κεφάλι του έξω από το νερό. Στις Βόρειες ευρωπαϊκές χώρες το σύμπαν δημιουργήθηκε από το νερό. Επίσης ο Μωυσής διδάσκει πως μόνο η γη και το νερό μπορούν να γεννήσουν μια ζώσα ψυχή. Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι ο Μπράχμα έφτιαξε τον πρώτο άνθρωπο από γη, νερό και αέρα (φυσικό, ενεργειακό και συναισθηματικό σώμα). Το πυρ (νους) αποκτήθηκε από τον άνθρωπο αργότερα.

Στους προσωκρατικούς ο Θαλής ονομάζει την πρωταρχική και αρχέγονη ύλη «τα Ύδατα του Διαστήματος». Δίδασκε ότι όλα τα πράγματα προήλθαν από το πρωταρχικό αυτό νερό.

Πηγή: http://www.esoterica.gr/articles/symbols/4stixia/4stixia.htm

βουτίτσες

Ήμουν στην θάλασσα την Κυριακή.
Σε κάθε πλατσούρισμα παρακαλούσα το κύμα να πάρει λίγο από την θλίψη μου. Με κάθε βαθιά ανάσα, σκεφτόμουν πως αποβάλλω μια αρνητική σκέψη από το μυαλό μου.
Ύστερα έπιασε βροχή.. Ξέρεις πόσο μισώ την βροχή, αλλά εκεί ένιωσα ότι ο βρεγμένος δεν φοβάται την βροχή. Ένιωσα λες και με βούτηξαν στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Ένιωσα απελευθερωμένη και για μια στιγμή ευχαρίστησα τον ουρανό που έριχνε καρέκλες.. Μετά σταμάτησε η βροχή και εγώ ξανά μελαγχόλησα.

ο κολλητός, φίλος μου ο Δ. μου τηλεφώνησε και μου είπε πως θέλει να μιλήσει με την Ο..
Με εμένα δεν θέλει καμία σχέση!! γμτ! και τον αγαπούσα πολύ..
:(

about:blank

Αποχαιρετιστήριες ζωγραφιές από τα μαθητούδια μου.
Ηλιοι, θάλασσες, ψάρια με εξωπραγματικά στοιχεία να κολυμπούν σε λιβάδια.
Χαρούμενες φωνές, κατασκήνωση, σαγιονάρες, κοτσιδάκια..

Εμένα το μόνο που μου θυμίζει ότι ήρθε καλοκαίρι είναι ο ιδρώτας που κυλάει στην πλάτη μου, όταν περπατώ..
Τίποτα άλλο.
Κενό.-