Προσευχή!

Αγαπητέ μου, Πανόπτη
Ρίξε στο διάβα του το blog μου. Κάνε να μπορεί να διαβάσει αυτό το μικρό κείμενο.
Πες του, πως μια από αυτές τις μέρες θα ξυπνήσει τραγουδώντας και θα απλώσει τα φτερά του για να πετάξει στον ουρανό! Και εκεί ψηλά που θα πετά, να μη φοβάται. Θα κοιτάω πάντα ψηλά, να τρέξω αν πέσει.. Πες του, να χαμογελά γιατί είναι τόσο όμορφος όταν το κάνει... Πες του ότι δεν τον πιάνει και το "μάτι" όταν γελά.. Τρομάζει το κακό και φέυγει όταν σε βλέπει να χαίρεσαι!
Και πες του να ακούσει το παρακάτω κομμάτι, έτσι για να νιώσει την ενέργειά μου όλη να περνά σαν ρέυμα από μέσα του... Ναι γιατί τελικά η ζωή μπορεί να είναι εύκολη...
Όμορφη, δημιουργική...

Και καλέ μου Πανόπτη...Μη Ξεχάσεις... Πες του ότι πολύ τον αγαπώ...Πολύ!

Janis Joplin - Summertime

Ροζ

Όταν ήμουν μικρή, τα καλοκαίρινα βράδια καθόμασταν με την αδερφή μου στο μπαλκόνι και χαζέυαμε τους περαστικούς.. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που η μαμά μας έβαψε το δωμάτιό μας ροζ. Ένα ρόζ, χτυπητό, χαρούμενο! Σαν κάτι παγωτά που υπήρχαν τότε η Τρελοπατούσα ή κάπως έτσι.. Είχε περισσέψει που λές, ένα κουτάκι μπογιά και την είχε αφημένη στο μπαλκόνι.. Η μαμά στην κουζίνα, μουσική των Foreigner και εμείς στο μπαλκόνι να σκεφτόμαστε την επόμενη σκανταλιά.
Με ξυλάκια από σουβλάκι, βουτηγμένα στην ρόζ μπογιά, αλλάξαμε την όψη του μπαλκονιού. Γέμισε ο τοίχος ρόζ σχέδια και μουτζούρες. Φυσικά υπογραφή του έργου, με παιδικά ορνιθοσκαλίσματα και νά η απάντηση στο τραγούδι που έπαιζε ως μουσικό χαλί στο έργο μας...
Να τί είναι αγάπη..
Ρόζ σχέδια στον τοίχο... Καρδούλες ζωγραφισμένες όπου σταθείς και όπου βρεθείς, ονόματα γραμμένα με ρόζ χρώμα στην ψυχή.

Foreigner - I wanna know what love is

In assenza di te

Αποχαιρετώντας σε, έχει γεύση σοκολάτας! Δεν πονάει..Δεν έρχονται δάκρια λύπης στα μάτια μου, μόνο δάκρια ευτυχίας.
Ευτυχία. γιατί η αγάπη που πήρα από εσένα είναι ότι ο κάθε ένας από εμάς επιθυμεί να ζήσει σε τούτη τη ζωή.
Ευχαριστώ που μ΄άφησες να σε αγαπήσω, ευχαριστώ που με αγάπησες όσο και εγώ...

Έτσι είναι η αληθινή αγάπη, καρδιά μου...Δεν πονάει, δεν προσκυνάει..Δεν παρακαλάει..
Έχει γεύση σοκολάτας και διαμαντένια δάκρια στα μάγουλα!

Να ' σαι καλά!!!

Καντάδα από τα αστέρια!

Πολύχρωμη ζωγραφιά μου;; Ανέβα!!

Δεν μυρίζει υπέροχα η βροχούλα αυτή;;
Υπέροχα! Μη στεναχωριέσαι! Θα ξαναβγεί ο Ήλιος!
Μπορίτσα είναι...Ανοιξιάτικη!!

Κι οι δυο μαζί τώρα,
και πού θα βγει τώρα,
μη νοιάζεσαι και μη ρωτάς.
Φίλος σου εγώ τώρα,
ίσκιος σου εγώ τώρα,
μαζί σου θά' μαι όπου πας.

Και τίποτα δε θέλω
σε τούτη τη ζωή,
στα μάτια σου να βλέπω
τον ήλιο το πρωί.
Να μ' αγαπάς τώρα,
να με πονάς τώρα,
τώρα που είμαστε μαζί.

Στίχοι: Γιώργος Κανελλόπουλος
Μουσική: Pasztor-Jauab-Hatvani-Delmusa
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κατέβας

Δεν είναι μούγκρισμα...

Είναι ζουζούνισμα! Μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ......μμμμμμμμμμμμμμμμμ....
και ξανά, μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ....και πάμε πάλι, μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ...
Άχ αυτή η Άνοιξη όταν σε πιάνει!! Δεν λέει να σε αφήσει!! Μμμμμμμμμμμμμμμμμμ!
(το μούγκρισμα, ζουζούνισμα συνοδέυεται από χαρακτηριστικό κλείσιμο των ματιών, σούφρωμα των χειλιών και ελαφριά κλίση των τετραγωνικών μου!!)


Έτσι να το ευχαριστηθώ!

Πέτα με ψηλά, Όναρ

Εξομολόγηση

Και επειδή δεν θα κοιμηθώ, αν δεν το αναφέρω...

κχμ.κχμμμ (βηχαλάκι να καθαρίσει ο λαιμός...)

Ευπειθώς αναφέρω, ότι μου αρέσεις!

Και να φανταστείς ότι δεν έχω δει τα μάτια σου!

Πφούιιι!! Χαμογέλα!

Χαμογέλα μου!!

Απογείωση!

Τι υπεροχη βραδια; τι όμορφα χρώματα;
Ανέμελες κουβέντες, βότκα πορτοκάλι, κόσμος γύρω χαμογελαστός... Οι σκέψεις μου σαν χνούδια από δέντρα, αιωρούνται στον αέρα χωρίς να με ενοχλούν..Σαν να μήν είναι δικές μου...Αρώματα καλοκαιριού τριγύρω..
Μια απίστευτη σεξουαλικότητα περνάει μέσα από το μπουφάν μου!!
Το φεγγάρι ακόμη μεγαλοπρεπές, χλευάζει τους ανθρώπους....
Πρώτη καλοκαιρινή εξοδος σήμερα.
Με πέδιλο, ξώφτερνο, κοντομάνικο και βότκα πορτοκάλι!

Άντε και του χρόνου! Με το ίδιο σνόμπ φεγγάρι παρεούλα!!

Λες να γίνω ξανθιά; Άσχετο..

άκου, για σένα!

""Αέρας παίρνει τα όνειρα μου
τα σκορπάει μπροστά μου
και σε βλέπω παντού
Μα όσο κι αν φεύγω,
πάντα πίσω γυρίζω
στις στιγμές κι ελπίζω
να σ'αγγίξω ξανά""

Στίχοι: Ηρώ
Μουσική: Ηρώ
Πρώτη εκτέλεση: Ηρώ, τίτλος τραγουδιού: Απογείωση

Perché?

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ'τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό
απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει
σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο,τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να 'ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Απ' της ψυχής μου το ιερό
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω


Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

πες μου σαγαπώ και θα βγώ με μια βάρκα στα νησιά!!!!

Τι κι αν δεν κοιμήθηκα καθόλου..Τι κι άν έχω να κάνω 1324 πράγματα σήμερα και δεν έχω ούτε την δύναμη αλλά ούτε την διάυγεια έστω να τα οργανώσω... Από την κουζίνα, καθώς πλένω τα πιάτα, έρχομαι στο πισί στέλνω κάτι ενημερωτικά εμαιλ στη σχολή, παράλληλα μιλάω στο τηλέφωνο χωρίς να καταλαβαίνω με ποιόν και τι λέω..Στιγμές κλείνουν τα ματάκια μου και θέλουν γερανό να ανοίξουν...Τι κι αν δεν έχω ούτε καφέ να πιώ γιατί δεν πήγα για ψώνια χθές, τι κι αν έχω φάει τα λυσσιακά μου όλο το βράδυ που δεν κοιμήθηκα αλλά παρόλα αυτά πεινάω!! Δίκιο έχεις ζουζούνα μου...Ο Μορφέας, άντρας είναι...σιγά μην ερχόταν χθές με τέτοια πανσέληνο. Σεληνιάστηκε και αυτός!! Λογοδιάρροια τρελή! (πως γράφεται η διάρροια;;;) :D

Το καλοκαίρι μυρίζει από τα ανοιχτά παράθυρα! Πάμε να ανέβουμε!
Θα κοιμηθώ όταν μου κάτσεις άτιμε Μορφέα, αλλά μέχρι τότε θα χορεύω!


Να ένα τραγούδι που θέλω να χορέψω σήμερα!!!!
Κρήτη, Κέρκυρα και Νιό, Θέμης Αδαμαντίδης

Καλημερούδια!!

Gioia?

Lächele mal laut, damit ich dich hören kann!!!

Πυξ Λαξ, Ένα παιδί περπατάει με τα χέρια

Foreign Affair

Η πολλή χαρά των τελευταίων ημερών, μετατράπηκε σε μια απίστευτη ηρεμία...
Τι όμορφο συναίσθημα η συγχώρεση...
Νιώθεις ένα αεράκι μέσα σου να σου δροσίζει τα σωθικά...
Δεν έχω κάτι σημαντικό να πώ..

Απλά ότι είμαι ευτυχισμένη και ελπίζω να κρατήσει!!

ps: Ψιτ; Τζόγια; Σου είπα σήμερα ότι σ΄αγαπάω;

Foreign affair, Take a trip in the air, to a tropical beach, an island to reach
A new territory for an intimate story a lagoon by la mere.
It's a foreign affair
Drifting and free on a mystical sea,a whish for emotion, a drop in the ocean
A hush in the air you can feel anywhere in the cool twilight, on a tropical night
floating on air
Foreign affair
A magical potion, A cool locomotion, A dream, A prayer. It's a foreign affair

Απεταξάμην τον χειμώνα!

Απεταξάμην την γκρίνια! Απεταξάμην την μιζέρια!

Θέλω από εδώ και μπρος να γελάω, να χορεύω, να έχω όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου στα μαλλιά μου.
Να αλλάξω όνομα, να πονάνε τα σαγόνια μου από τα γέλια! Να μη με νοιάζει αν το προφιτερόλ έχει 645 Θερμίδες, αν τα λεφτά τελειώνουν πριν τα πάρω...
Να τα γράφω όλα στα παπούτσια μου που έτσι κι αλλιώς έχουν μελαγχολία και πολύ θα το ευχαριστηθούν να φανούν σε κάτι χρήσιμα!
Θέλω να φωνάξω ότι είμαι ερωτευμένη, ότι μ΄αρέσει που καλοκαιριάζει! Να συγχωρέσω όλους όσους με πλήγωσαν, να ζητήσω συγνώμη και εγώ για όλα.. Και να χορεύω...να χορεύω..να χορεύω... Πάμε Χαβάη;; Ή καλύτερα Κούβα;;;

Τον εαυτό σου να κοιτάς!

Επειδή λοιπόν εγώ μπορώ να αγαπώ πολύ ακόμη και χωρίς ανταπόκριση..
Και επειδή το μόνο που με νοιάζει είναι να είσαι καλά, άκου τι έχω να σου πώ!

Τον εαυτό σου να κοιτάς!
Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης Βαρθακούρης

Σε άδειο Θέατρο!

Σε άδειο θέατρο χωρίς τους θεατές μέσα στη νύχτα σαν καράβι ταξιδεύεις βρίσκεις λιμάνια που βουλιάζουνε στο χτες και να βρεθείς ξανά στο χάος κινδυνεύεις

Παλιές αγάπες αγιασμένες και μικρές , κι άλλες που μείνανε στον κόσμο κολασμένες , σαν καραμέλες μες στο στόμα μας πικρές, μας ταξιδεύουν κάθε βράδυ στοιχειωμένες.

Είχα μια αγάπη τ'ονειρό μου ν'ακουμπώ, κι έγινε θέατρο κι αυτό πυρπολημένο, δέν έχει πόρτα μήτε είσοδο να μπώ, μονάχα έναν θεατή και μεθυσμένο"