Απεταξάμην τον χειμώνα!

Απεταξάμην την γκρίνια! Απεταξάμην την μιζέρια!

Θέλω από εδώ και μπρος να γελάω, να χορεύω, να έχω όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου στα μαλλιά μου.
Να αλλάξω όνομα, να πονάνε τα σαγόνια μου από τα γέλια! Να μη με νοιάζει αν το προφιτερόλ έχει 645 Θερμίδες, αν τα λεφτά τελειώνουν πριν τα πάρω...
Να τα γράφω όλα στα παπούτσια μου που έτσι κι αλλιώς έχουν μελαγχολία και πολύ θα το ευχαριστηθούν να φανούν σε κάτι χρήσιμα!
Θέλω να φωνάξω ότι είμαι ερωτευμένη, ότι μ΄αρέσει που καλοκαιριάζει! Να συγχωρέσω όλους όσους με πλήγωσαν, να ζητήσω συγνώμη και εγώ για όλα.. Και να χορεύω...να χορεύω..να χορεύω... Πάμε Χαβάη;; Ή καλύτερα Κούβα;;;