Κρίση

Οι νύχτες..οι νύχτες είναι αυτές που τα μεγαλοποιούν όλα!
Χάθηκε ο κόσμος να ήταν συνέχεια μέρα;;
Να μήν έβγαινε ποτέ αυτό το διαβολεμένο φεγγάρι, που νιώθω ότι με χλευάζει κάθε φορά που σε σκέφτομαι!
Να μήν υπήρχε το σκοτάδι που κρύβει τα χρώματα!
Να μήν υπήρχαν τα άστρα που μου θυμίζουν τα χρόνια που πέρνουν...

Να ΄ταν μόνο μέρα...Λαμπερή! Με ήλιο! Να έβλεπα το μπλέ, το πράσινο, το κόκκινο....

Χαζή! Μα πως θα είχες τα χρώματα άν δεν υπήρχε το μαύρο, το σκοτάδι, το όχι φως της νύχτας;;;

ps: Ευτυχώς που υπάρχει και ο άλλος μου εαυτός και με επαναφέρει στην τάξη κάπου κάπου

Κρίση!Πού θα πάει! Θα περάσει και αυτή!


Να για να μάθεις!

Σ' εκδικήθηκα
Ούτε μια φορά απόψε δεν σε θυμήθηκα
Τ' όνομα σου να το συλλαβίσω αρνήθηκα όπως παλιά

Σ' εκδικήθηκα
Και τα φώτα έσβησα μα δε φοβήθηκα
Ούτε με το μαξιλάρι σου κοιμήθηκα αγκαλιά

Δεν έχω τίποτα να θυμάμαι, τίποτα να μισώ,
τίποτα ν' αγαπάω, για τίποτα να ζω

Σ' εκδικήθηκα τον εαυτό μου σκότωσα μα σ' εκδικήθηκα
τον εαυτό μου σκότωσα μα σ' εκδικήθηκα

Σ' εκδικήθηκα
Ούτε πάνω απ' το τηλέφωνο δεν στήθηκα
Ούτε από τα συγγνώμη σου κρατήθηκα, λόγια φτηνά

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος