η ζωή μου κύκλους κάνει

το οτι δεν μιλάω δεν σημαίνει οτι δεν έχω κάτι να πω.
απλά δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω μια τάξη στην κεφάλα μου!

αδύνατον!

τι να πρωτοκαταγράψω σε ένα βλογ? την προδοσία?(ξανά) την οικονομική (μου) κρίση?
την αρρώστια? τον απο-χωρισμό? τα χρόνια που περνούν και παίρνουν? (δικό μου πάλι αυτό) τα κιλά μου? την κοιλιά μου? το σύστημα? τον χειμώνα που έρχεται και θα είναι βαρύς χωρίς θέρμανση?
την δουλειά μου? μακρύς κατάλογος.
για αυτό κάθομαι φρόνιμα, σφίγγω τα σαγόνια μη και βγεί καμιά φωνή και βάφω τα νύχια μου.

αυτά.


Φτάνει-φτάνει ( Η ζωή μου κύκλους κάνει)