Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

το αποφάσισα λοιπόν

λέω να ζήσω το υπόλοιπο της ζωή μου ώς φυτό.

ένα ωραίο μαρουλάκι για παράδειγμα, ένα ραδικάκι..γιατί άσχημο είναι;

Έτσι κι αλλιώς αποφάσισα να μή ξαναμιλήσω. Να μή ξαναπώ την γνώμη μου.
Να μήν αφήσω κανένα συναίσθημα να με αγγίξει.


Θα συνεχίσω να καταπίνω όλα τα σκατά που με "ταίζουν" και "αυτοταΐζομαι" και δεν θα αντιδρώ.
Μια χαρά ραδίκι θα είμαι. Ούτε πόνος, ούτε δάκρυα, ούτε φασαρία.
Τέλεια!
Θα έρχονται οι Α., οι Μ., οι Θ.
θα γεννοβολάνε παιδιά και εμείς θα συνεχίζουμε να κοιτάμε τον ουρανό, ως πραγματικά ραδικάκια. Δεν θα μας πειράζει..
Μπορεί να κοιμούνται και στο κρεββάτι μας. Άλλωστε δεν κοιμούνται τα ραδίκια σε κρεββάτια. Θα μας πατάνε με τα τακουνάκια τους, αλλά δεν πειράζει..Δεν πονάνε τα ραδίκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: