το αμάλθειο κέρας

Εν τω μεταξύ, μετά το τρελό κέρατο που μου έχει φυτρώσει έχω αποκτήσει ξαφνικά μια φοβερή θυμηθικότητα!!
Τόσο καιρό, πάσχιζα να θυμηθώ βασικά πράγματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και αδυνατούσα, αλλά αυτό είπαμε π.Κ. (προ κερατώματος). μ.Κ (μετά κερατώματος) και εξευτελισμού η μνήμη μου είναι σοκαριστικά έντονη! λές να ενήργησε το "*αμάλθειο" κέρας καταλυτικά στο μυαλουδάκι μου;; Τσιιιφφφ...
π.Κ. Θα ξεχνούσα να τηλεφωνήσω για επιβεβαίωση μαθημάτων. μ.Κ. όχι.
π.Κ. δεν θυμόμουν πότε μίλησα με ποιόν και τί ακριβώς ειπώθηκε. μ.Κ. κι όμως!
Φωστήρας παιδάκι μου!

Βέβαια μην σκέφτεσαι ότι θυμάμαι και πράγματα του παρελθόντος..μπάα! που τέτοια τύχη! Θυμάμαι τα καθημερινά μου, τα απαραίτητα.
Ίσα ίσα δηλαδή για να κοκορεύομαι και να λέω πως θυμάμαι!!
Για το κέρας ήθελα να μιλήσω και επινόησα την ιστορία αυτή!


*<<Η Αμάλθεια είναι σύμφωνα με το μύθο η τροφός του Δία τα χρόνια που αυτός μεγάλωνε κρυμμένος σε ένα σπήλαιο στην Κρήτη για να προστατευτεί από τον πατέρα του Κρόνο. Η κατσίκα, Αμάλθεια έδινε το γάλα της στον μικρό Δία.[....]Μια μέρα καθώς η Αμάλθεια έπαιζε με το μικρό Δία, αυτός κατά λάθος της έσπασε το κέρατο. Για να μη στεναχωριέται η Αμάλθεια και ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, ο Δίας έκανε το σπασμένο κέρατο να είναι πάντα γεμάτο με ό,τι λαχταρούσε ο κάτοχός του. Αυτό έμεινε γνωστό στην ιστορία σαν το «κέρατο της Αμάλθειας», ένα αιώνιο σύμβολο αφθονίας>>